Często nasi rodacy – podziwiani artyści, prowadzący owczarnię duchowni, politycy, których z własnej woli wybrała większość mieszkańców – naszych sąsiadów, przyjaciół, współpracowników oraz nas samych, wykręcają się po palnięciu głupoty takim oto sformułowaniem: – Moja słowa zostały wyrwane z kontekstu.
I po sprawie, sprawa załatwiona, usprawiedliwienie podpisane przez mamę.
Dlatego nie ma problemy, kiedy główny przywódca mówi o gorszym sorcie, z pogardą nazywając w ten sposób wszystkich, którzy a priori nie uznają jego nieprzeniknionego geniuszu. Jeśli trzeba, dodaje jeszcze parę wyrwanych z kontekstu słów o mordach zdradzieckich i elemencie animalnym.
A podwładni się uczą, naśladują, ścigają się w ustanawianiu kompromitujących bon motów, które z kontekstu będzie potrafił wyrwać nawet analfabeta.
