Jak co roku uczciliśmy pamięć naszych rodaków, którzy stali się ofiarą napaści wojsk radzieckich na Polskę 17 września 1939 roku. Jak co roku były wiązanki, modlitwa, patriotyczne przemówienie. Nie wiem jaka była pogoda w niedzielę 76 lat temu, ale dziś aura nas rozpieszczała. Był hymn, rota, wiersze i Katyń Kaczmarskiego oraz Biały krzyż Klenczona. Było coś jeszcze.
Naprawdę liczne delegacje dzieci i młodzieży wraz z wychowawcami. Nie jest przy tym istotne w jaki sposób młodzież, nieskora zazwyczaj do popołudniowych aktywności szkolnych, znalazła się na uroczystości. Jaka nagroda czekała za potwierdzenie obecności. Najważniejsze, że byli i słuchali. Za ich życia zabraknie wśród nas kogokolwiek, kto pamięta barbarzyństwo tamtych czasów. Zdradę i okrucieństwo. Nikt nie będzie mógł o tym opowiedzieć. Ale wszyscy musimy o tym pamiętać. Obecność dzieci i młodzieży na takich patriotycznych uroczystościach daje szansę, że ta pamięć nigdy nie zginie.
Może Ci się spodoba